…..dat schreef ik meestal boven een rapport dat ik nog aan mijn baas, de eigenaar van het bedrijf, moest laten lezen.
Want ja… bij een Draft kan er nog veel veranderen en mogen er fouten inzitten en kunnen er nog aanpassingen gemaakt worden. Ik zat soms met pijn in mijn buik achter de pc te kijken waar ik het rapport nog kon verbeteren, aanpassen, of vooral serieuzer kon laten lijken.

Maar op deze manier kon ik me toch wel ‘tricky’ verschuilen achter het feit dat ik het heel moeilijk vind om in mijn ogen een goed opgebouwd rapport te schrijven. Mooie interessante woorden, goede onderbouwende theorieën…. pfff ik vond en vind het nog steeds lastig.
Dus met de Draft gepresenteerd aan de grote baas, kreeg ik dan eigenlijk altijd het groene licht om het project te starten. In de draft had ik namelijk onderzocht en bewezen door middel van een lijst van bulletpoints, dat het een slim idee was om bijvoorbeeld die ene markt te gaan bewerken of dat die salestrip naar Parijs echt de moeite waard zou zijn.

De draft met bulletpoints was namelijk in de ogen van mijn baas helemaal voldoende bewijs van het slagen van het nieuwe project. Hij blij en ik vooral heel erg opgelucht dat ik ermee was weggekomen?
HO, stop! Wegkomen? Ja, zo voelde dat voor mij. Ik kwam er mee weg? Mijn niet sterke rapportschrijfvaardigheden had ik weten weg te moffelen in een lijst met bulletpoints.

Bullet points, lijsten in Excel, takenlijsten, ze geven mij overzicht, ze geven mij houvast. En hoe fijn te weten dat die geweldig werken en voldoende zijn als je alleen maar aan jezelf verantwoording hoeft af the leggen. Je eigen lijst met plussen en minnen, een overzicht van belangrijke taken. Noem het maar op. Met ik weet niet hoeveel lijsten hield ik tijdens het renoveren/opknappen van ons huis overzicht. Wat moet er nog gebeuren? Wanneer? Aan wie kunnen we het huis verhuren? Wie verhuren er al in onze buurt? Tegen welke prijs? Wat doen we deze week? Wat de volgende maand?
Voor mij werkt het. Het geeft rust.
Had ik hetzelfde huis moeten opknappen voor iemand anders en hadden ze een rapport gevraagd dan was ik spontaan weer in de stress geschoten. Doen we het wel goed genoeg? Is dit wel wat ze willen? Verwachten?

En dat komt er nu een nieuwe fase aan. Het is belangrijk en ook leuk om te mogen delen wat ik doe, wat ik van dingen vind als Professional Organizer.
Maar oh zo spannend om dan weer het gevoel te hebben dat mensen gaan oordelen. Want er zijn collega’s, en ik bewonder ze zo… ze schrijven zo mooi, beschrijvend, grappig en to the point. En ik zit weer voor mijn scherm, nog net niet te beven. Maar ik denk weer…. oh, wat zullen de lezers er van vinden? En is het wel goed genoeg?

Weet je wat? Ik zet ook nu gewoon weer heel groot DRAFT boven de titel van deze blog.
En ik denk dat mijn volgende blog er een is met bullet points, lekker to the point.